1. Siebe Johannes ten Cate (1858-1908): een jongeling van de beste verwachting
Rachelle van den Broek
Het oeuvre van Siebe ten Cate wordt gekenmerkt door talrijke landschappen en haven- en stadsgezichten, vaak in regen- of sneeuw [1]. Enerzijds zocht de kunstenaar verstilling in weidse vlaktes of uitgestorven straten, anderzijds verbeeldde hij drukte en bedrijvigheid op pleinen en kades. Hoewel zijn onderwerpen door de jaren heen nagenoeg hetzelfde bleven, werden zijn toets en palet – in navolging van de Franse impressionisten – steeds losser en lichter. Aanvankelijk schilderde Ten Cate met olieverf, maar vanaf 1885 werkte hij ook vaker met pastel en juist voor deze werken kreeg hij de meeste waardering. Op de Wereldtentoonstelling van 1889 ontving hij voor zijn pasteltekeningen zelfs een gouden medaille, waarna zijn carrière in Parijs een vlucht nam. De kunsthandels Durand-Ruel, Bernheim-Jeune en Georges Petit exposeerden zijn werk, en ook buiten Frankrijk was Ten Cate veelvuldig op tentoonstellingen vertegenwoordigd. Kunstcritici schreven hierover veelal lovende woorden. Zijn werk kwam voornamelijk in particuliere collecties terecht, maar ook enkele musea verwierven stukken. Desalniettemin raakte Ten Cate al snel na zijn dood in 1908 in de vergetelheid.
1
Louis-Jules Faehnlein
Portret van Siebe Johannes ten Cate (1858-1908), 1912 gedateerd
Private collection